Ο ρόλος του Σπιτιού Παιδιού στη χειραφέτηση των γυναικών της ακριτικής επαρχίας

Το Σπίτι Παιδιού υπήρξε ένας θεσμός με καθοριστικό ρόλο στην κοινωνική και οικονομική ενδυνάμωση των γυναικών στις ακριτικές περιοχές της Ελλάδας. Σε μια εποχή όπου οι ευκαιρίες για επαγγελματική ανέλιξη και κοινωνική δικτύωση ήταν περιορισμένες, το Σπίτι Παιδιού προσέφερε στις γυναίκες διέξοδο, εκπαίδευση και εργαλεία για να γίνουν ανεξάρτητες.

Η λειτουργία του Σπιτιού Παιδιού ήταν στενά συνδεδεμένη με τη γυναικεία παρουσία, καθώς επικεφαλής του ήταν πάντα η Αρχηγός. Ο ρόλος αυτός ανατίθετο σε γυναίκα, όχι τυχαία, αλλά επειδή η ίδια μπορούσε να κατανοήσει καλύτερα τις ανάγκες των παιδιών και των μητέρων τους, ενώ παράλληλα λειτουργούσε ως πρότυπο για τις νεότερες γενιές.

Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας αυτών των δομών, πολλές νέες γυναίκες είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν επαγγελματικές δεξιότητες και να χτίσουν τη δική τους αυτονομία. Μεταξύ των σημαντικότερων πρωτοβουλιών ήταν τα σεμινάρια ταπητουργίας, τα οποία διαρκούσαν έξι μήνες. Με την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης, οι συμμετέχουσες λάμβαναν ως δώρο έναν αργαλειό και νήματα, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ξεκινήσουν τη δική τους οικοτεχνία και να αποκτήσουν ένα εισόδημα. Παρόμοια προγράμματα υπήρχαν και στον τομέα της ραπτικής, όπου οι γυναίκες εκπαιδεύονταν στην τέχνη του ραψίματος, ώστε να μπορέσουν να εργαστούν ως μοδίστρες.

Ωστόσο, η συνεισφορά του Σπιτιού Παιδιού δεν περιοριζόταν μόνο στην επαγγελματική κατάρτιση. Οι πολιτιστικές δράσεις, οι ομιλίες και οι χοροεσπερίδες που διοργανώνονταν αποτέλεσαν σημαντικές ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση. Οι γυναίκες είχαν τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους, να ανταλλάξουν εμπειρίες και να χτίσουν σχέσεις υποστήριξης, δημιουργώντας ένα ισχυρό κοινωνικό δίκτυο.

Το Σπίτι Παιδιού δεν ήταν απλώς ένας χώρος μάθησης, αλλά ένας θεσμός που στήριξε τη χειραφέτηση των γυναικών, προσφέροντάς τους τη γνώση, την αυτοπεποίθηση και τα μέσα για να σταθούν στα πόδια τους σε μια εποχή που αυτό δεν ήταν αυτονόητο.